Zie hier voor een verklaring van de gebruikte coderingen.
Voor meer informatie: G. Abbott-Smith's A Manual Greek Lexicon of the New Testament (New York: Scribner's, 1922)
ἄ-πιστος, -ον (< ἀ- neg., πιστός), [in LXX: Pr 17:6 28:25, Is 17:10*;] (a) of things, incredible: Ac 26:8; (b) of persons, without faith or trust, unbelieving: Mt 17:17, Mk 9:19, Lk 9:41 12:46, Jo 20:27, Tit 1:15, Re 21:8; specif., of unbelievers as opp. to Christians: I Co 6:6 7:12-15 10:27 14:22-24, II Co 4:4 6:14, 15, I Ti 5:8 (cf. Lft., Notes, 265; Cremer, 491).†Voor meer informatie: Henry George Liddell, Robert Scott, A Greek-English Lexicon (1940)
ἄπιστος, ον,