Literatuur
Bijbelteksten

Maansverduistering

Maansverduistering 2015-09-28

Een maansverduistering doet zich voor wanneer de zon, de aarde en de maan op één lijn staan (met de aarde in het midden). Normaal weerkaatst de maan het licht van de zon naar de aarde, maar tijdens een maansverduistering staat de aarde in de weg en ontvangt de maan geen zonlicht: de maan bevindt zich in de schaduw van de aarde en wordt dus donker.

Bijbel

In de Bijbel zijn een aantal teksten waar wordt gesproken over de verduistering van de maan, zoals Joel 3:15 "De zon en maan zijn zwart geworden, en de sterren hebben haar glans ingetrokken", Joel 2:31 "De zon zal veranderd worden in duisternis, en de maan in bloed, eer dat die grote en vreselijke dag des HEEREN komt" of Jesaja 13:10 "de maan zal haar licht niet laten schijnen". In veel commentaren wordt bij deze passages verteld dat het dan om een maansverduistering gaat en inderdaad zal bij zo'n verduistering de kleur van de maan rood tot donkerbruin worden. Echter kijken we naar de context van deze passages, dan blijkt dat tegelijk ook de zon verduisterd zal worden en dat de sterren (bijna) niet meer zijn te zien. Bij een echte maansverduistering is dit niet mogelijk en er zal dan ook naar een andere verklaring gezocht moeten worden.

De hoofdoorzaak dat de maan, zon en sterren worden verduisterd is de bewolking. Deze bewolking kan ontstaan bij een vulkaanuitbarsting, waarbij veel stofdeeltjes in de hogere regionen van onze lucht worden gestoten. Door deze stofdeeltjes zal niet alleen de maan, zon en sterren (al dan niet gedeeltelijk) verduisterd worden, maar ook verkleuren. Na een vulkaanuitbarsting zien we vaak dat de zon bijna zwart is, terwijl de maan vaak een bloedrode gloed heeft. Ook ten tijde van oorlog, als steden in brand staan en grote wolken de hemel bedekken zien we dit fenomeen terug. Toen in WOII Rotterdam in brand stond was vele dagen geen ster te zien en was de maan donkerrood tot bijna zwart. Kijken we naar bovengenoemde Bijbelpassages dan valt op dat het over een rumoerige tijd is van oorlog en op basis daarvan is het dan ook zeer logisch dat we deze verduistering eerder aan de vele branden moeten relateren, dan dat er sprake is van een normale maans- of zonsverduistering.

Duisternis over Golgotha

→ hoofdartikel Duisternis over Golgotha

De profetie in Handelingen 2 vers 20, waar wordt verwezen naar een bloedrode maan, is voor sommigen het bewijs dat de kruisiging op 24 november 29 n.C. plaatsvond, omdat er toen een zonsverduistering was, of vrijdag 3 april 33 n.C toen er een gedeeltelijke maansverduistering zichtbaar was boven Jeruzalem.

Ontstaan maansverduistering

Maansverduistering

Een maansverduistering doet zich alleen voor bij volle maan wanneer de zon, de aarde en de maan op één lijn staan met de aarde in het midden. Een maansverduistering vindt dan ook alleen plaats bij Volle Maan, echter niet iedere Volle Maan levert ook een maansverduistering op. De reden hiervoor is dat de baan van de Maan om de Aarde een hoek van 5,14° maakt met de ecliptica. Meestal zal de Volle Maan enkele graden boven of onder de penumbra (=aardschaduw) staan. De diameter van deze penumbrais ongeveer 2,5°, wanneer een Volle Maan ontstaat met meer dan ongeveer 1,25° vanaf de ecliptica, vindt geen maansverduistering plaats, alleen wanneer een Volle Maan minder dan 1,25° vanaf de ecliptica is en dus dicht bij een van de knopen van de maanbaan ontstaat een maansverduistering.

Rode kleur

In de Bijbel wordt op verschillende plekken, zoals in Joël gesproken over de bloedrode kleur van een verduisterde Maan. Hoe komt dit? Tijdens een totale Maansverduistering duikt de Maan helemaal in de kernschaduw van de Aarde. De kernschaduw (umbra) is het binnenste deel van de schaduw van een hemellichaam, waar in het geheel geen zonlicht meer in doordringt. Toch blijft de Maan zichtbaar door een zwak roodachtig licht, dit komt door het feit dat het zonlicht in de aardatmosfeer naar de kernschaduw wordt gebogen. De Aarde functioneert als een gigantische prisma, waar de blauwe straling via de breking wordt tegengehouden. De rode, straling wordt het minst gehinderd en bereikt de Maan.

De helderheid van een maansverduistering worden geschat aan de hand van de Danjon-schaal, die werd ontworpen door de Franse astronoom Danjon. Hierin worden de kleur en helderheid van de totaal verduisterde maan als volgt omschreven:

• L=0. Zeer donkere verduistering. Vooral bij het centrale deel van de aardse slagschaduw is de maan nauwelijks zichtbaar.
• L=1. Donkere verduistering. De maan is donkerbruin of grijsachtig getint en er zijn nauwelijks oppervlaktedetails te zien.
• L=2. Donkere, dieprode maan. Het centrum van de slagschaduw is veel donkerder dan de oranje-achtige rand.
• L=3. Heldere verduistering met een steenrode kleur. De rand is nu geelachtig getint.
• L=4. Zeer heldere verduistering. De maan is koper-rood of oranje-rood van kleur en heeft een heldere, blauwe rand.

Magnitude Maansverduisteringen

Voor het bepalen van de helderheid aan de hand van de Danjon-schaal moet ook rekening worden gehouden met factoren zoals de hoogte van de maan boven de horizon en de doorzichtigheid van de lucht. Gaat men uit dat een maansverduistering bloedrood wordt bij een magnitude van 1 of hoger dan is in de periode vanaf 1960 tot 2015 ruim 37% een bloedrode maan.

Bloedmanen

Binnen sommige christelijke groeperingen wordt gesuggereerd dat een maansverduistering met een bloedrode kleur, welke zij dan een "bloedmaan" noemen, een grote zeldzaamheid is en daarom een "profetische betekenis" heeft. Echter uit bovenstaande blijkt dat alleen al in de periode vanaf 1960 tot 2015 ruim 37% in de categorie "bloedmanen" valt en dat het helemaal geen zeldzaamheid is. Van de vier maansverduisteringen in de periode 2014/’15 is er slechts één (8 okt. 2014) die valt onder Danjon schaal 2. Dit soort "profetische" beweringen zijn dan ook eerder te rangschikken onder de noemer christelijke astrologie (zie het gedeelte "Triple Inex vs. Bloedmanen" hieronder waar e.e.a. verder wordt uitgewerkt).

De term bloedmaan werd in eerste instantie gebruikt voor de oogstmaan in oktober (Patricia Haddock, Mysteries of the Moon in "Great Mysteries Series", Greenhaven Press, 1992). Mogelijk overgenomen van de mythologische persoon Ixquic (glosse "bloed maan") die voorkomt in de 16^de eeuwse Popol Vuh van de Maya's (Karl A. Taube, The Major Gods of Ancient Yucatan. Studies in pre-Columbian art & archaeology series, no. 32, [1992]). In 1996 werd de term bekend onder de christenen toen Hal Lindsey een boek met de titel "Blood Moon" schreef.

Soorten maansverduisteringen

Triple Inex vs. Bloedmanen

Zie ook: Dwaalleringen,

De Triple Inex, die populair tetrad (een term uit de late astrologie) wordt genoemd, is een cyclus die periodiek voorkomt. Er is sprake van een tetrad als er vier maansverduisteringen zijn in 6 maan-maanden. In de afgelopen twee millennia waren er 8 die samenvielen/vallen met Joodse feestdagen, nl. 162/’63, 795/’96, 842/’43, 860/’61, 1493/’94, 1949/’50, 1967/’68 en 2014/’15. Het is de dominee Mark Biltz die hier oa. aandacht voor vroeg en stelt dat er dan voor de Joden/Israël speciale gebeurtenissen waren/komen. Hij verwijst dan naar de Triple Inex van 1949/’50 voor de oprichting van de staat Israël (wat fout is, want die was in 1948), hetzelfde met die van 1493/’94 wat betrekking zou hebben met de verbanning van de Joden uit Spanje, maar dat was in 1492. De eerste vier Triple Inex behandelt hij, voor zover ik weet, niet en dat is vreemd omdat je zou verwachten dat er ook dan speciale gebeurtenissen waren (die er overigens niet waren). Een bewering dat deze Triple Inex de laatste zou zijn volgens de NASA in de komende duizend jaar is onzinnig omdat alleen al deze eeuw er nog een zestal zullen volgen.

Overzicht Triple Inex afgelopen 2000 jaar

De afgelopen 2000 jaar is er 55 maal een Triple Inex voorgekomen. In rood welke (deels) samenvielen met een Joods feest (Nb. nog niet van alle feestdagen is het gecontroleerd).

Trio Lunar Year

Een Triple Inex cyclus is bijzonder, maar er zijn cycli die nog zeldzamer zijn, zoals een Trio Lunar Year waarin er drie maansverduisteringen zijn in 1 maanjaar (307, 372, 437, 828, 893, 958, 1414, 1479, 1544, 1917 en 1982) of een quintet (5 maansverduisteringen in een jaar) zoals in 1676, 1694, 1749 en 1879. Ook in die jaren waren er mensen die uitriepen dat er “vreselijke” dingen zouden gebeuren en het jaar 1982 is berucht omdat veel christenen naar de Mont Blanc gingen omdat ze dachten dat de oordeelsdag zou aanbreken. Met name een Wim Malgo heeft daar verschillende “profetische” boeken over geschreven zoals The Rapture and its Mystery en There Shall Be Signs from 1948 to 1982, welke verschillende malen zijn vertaald. Ondertussen weten we dat dit dus niet zo was.

Recente maansverduistering welke samenvallen met een Joods feest

De Joodse kalender is gebaseerd op een maankalender en diverse grote feesten binnen het Jodendom worden of gevierd bij nieuwe maan, of bij volle maan, het is dan ook niet vreemd dat hierdoor bij relatief veel Joodse feesten er een maansverduistering is. Dit is meer gelegen aan het feit dat de de Joodse kalender is gebaseerd op een maankalender dan dat het tekens zouden zijn.

Dit is niet een volledig overzicht en alleen van de belangrijkste feesten.

Aangemaakt 22 mei 2006, laatst bijgewerkt 24 juli 2018

Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!