Literatuur
Bijbelteksten

Amalek

Amalek (Hebreeuws עֲמָלֵק ^H6002) een nomadisch volk ten zuiden van Israël in het noordelijke deel van het Sinai-schiereiland. Het volk stamt af van Amalek de zoon van Eliphaz, de zoon van Ezau (Gen. 36:2).

De naam Amalek komt niet voor buiten de Bijbel. De voorgestelde identificatie dat de Amalekieten de 'Amaw (cf. Num. 22:5) of de š3sw (Shasu) uit Egyptische bronnen zouden zijn is onhoudbaar.

Bijbel

In de eerste maand tijdens de Exodus van Israël vielen zij als eerste vijand Israël  (Deut. 25:18) aan in de rug te Rafidim (Ex. 17:8-16). Sindsdien wordt Amalek voortdurend vermeld als een van de grootste vijanden van Israël (Deut 25,17-19, Richt. 3:13; 6:3,33; Ps 83:8).

Saul heeft een strijd met de Amalekieten gewonnen (1 Sam. 15:1-8), terwijl ook van David overwinningen op Amalek worden genoemd (1 Sam. 27:8; 30:1-20).

In later tijd worden nog slechts resten van deze stam vermeld (1 Kron. 4:43).

Koningen

Zie ook: Agag

In de Bijbel worden twee koningen genoemd die allebei Agag heetten (Num. 24:7; 1 Sam. 15), op basis hiervan heeft men gedacht dat de naam eerder een (ere)titel was.

Aangemaakt 3 juni 2006

Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!