Literatuur
Bijbelteksten

Aambei

Aambeien (hemorroïden) of speen zijn een aandoening waarbij weefsels met bloedvaten in de anus en/of het rectum opzwellen en daarbij ontstoken kunnen raken en kunnen gaan bloeden en groter worden. Aambeien die uitstulpen buiten de anus worden uitwendige aambeien genoemd.

Bijbel

Aambeien worden in de geschiedenis van de Filistijnen die de ark hebben geroofd vermeld, later worden gouden aambeien in de ark geplaatst (1 Samuel 5:6ev.).

Daarnaast worden ze mogelijk ook een keer genoemd als zijnde een vervloeking als de Joden de Heere niet zullen volgen (Deut. 28:27).

Terminologie

טְּחוֹרִים ^{(Str. H2914)} "aambei"; t@chor {tekh-ore'} van een ongebruikte stam "branden"; TWOT - 803a; n m pl

Beschrijving

In de wand van het rectum binnen de sluitspier loopt een groot aantal fikse aders, waarvan de vulling ook een zekere functie heeft bij het water- en luchtdicht afsluiten van het anale kanaal. Bij persen bij de ontlasting loopt de druk in deze aders op waardoor ze kunnen gaan uitzetten. Normaal gesproken lopen de aders na de defecatie weer snel leeg, maar als er een langdurige drukverhoging heeft plaatsgevonden kan dit lang op zich laten wachten of zelfs helemaal niet gebeuren, met als gevolg dat er aambeien ontstaan.

Symptomen

Symptomen kunnen zijn: sporen van helderrood bloed in de ontlasting of op het wc-papier, in latere stadia uitzakken van het rectum, jeukerig en/of branderig gevoel aan de anus, aandrang hebben zonder daadwerkelijke ontlasting en het achterblijven van ontlasting rond de anus. Jeuk ontstaat door de agressieve inwerking van ontlasting, die ongecontroleerd in kleine hoeveelheden kan ontwijken. Als het bloed langdurig in een verwijde ader gestuwd is kan een stolsel ontstaan, wat een soms zeer pijnlijke ontstekingsreactie opwekt die enige weken kan duren.

Aangemaakt 4 februari 2005

Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!