De Scythen (Grieks Σκύθης G4658), bewoners van Scythië, een nomadenvolk wiens cultuur bloeide tussen de 7de v.C. en 4de eeuw n.C. grote gebieden in de Euraziatische steppe bewoonden en dat zich uitstrekte van Thracië in het westen, over de steppe van Centraal-Azië tot het Altaigebergte in Mongolië in het oosten.
De Scythen wordt slechts eenmaal in de Bijbel genoemd (Col. 3:11). Bij de Grieken een synoniem voor de wildste barbaren die men toen kende.
Aangemaakt 21 juli 2011, laatst bijgewerkt 26 februari 2022
Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!