Aantekeningen bij de Bijbel
Vragen, overdenkingen en achtergronden over de Bijbel,
welke resulteren in allerlei aantekeningen.
welke resulteren in allerlei aantekeningen.
Bij een interlineaire vertaling is bij ieder grondwoord uit het Hebreeuws, Aramees en Grieks een verwijzing opgenomen naar een woordenboek (meestal via een Strong-codering) en een betekenis van het woord. Hierdoor is het voor een deskundige mogelijk om versneld achter verdere informatie van een woord te komen. Nu is het beslist onmogelijk op grond van een interlineaire vertaling alleen conclusies te trekken dat dit de enig mogelijke of de oorspronkelijke betekenis van het Hebreeuwse woord is. Daar zijn veel meer hulpmiddelen voor nodig, zoals een woordenboek en een grammatica. De basiseenheid in de interlineaire vertaling van de Hebreeuwse en Griekse tekst is het woord. Zoveel mogelijk wordt woord voor woord vertaald. De volgorde, het aantal en in zekere mate betekenis van de woorden blijven in principe bewaard in deze vertaling. Uitdrukkingen en zegswijzen blijven zichtbaar in hun woordelijke samenstelling. Door de interlinie vertaling te vergelijken met bestaande Bijbelvertalingen kan iedere leek gemakkelijk zien hoeveel transformaties (omzettingen van woorden en zinsdelen) worden toegepast, die allerlei mogelijkheden van interpretaties aangeven. Vertalen is namelijk uitleggen. Zelfs de meest idiolecte, letterlijke vertalingen bevatten transformaties (G. van den Brink, Meerdere vertalingen: voordeel of nadeel?). Een interlineaire vertaling probeert de grondtekst maximaal toegankelijk te maken voor lezers die geen of weinig Hebreeuws of Grieks kennen. Het is belangrijk erop te wijzen dat voor het trekken van exegetische conclusies in veel gevallen een grondiger kennis van deze talen en ook van de huidige vertaalwetenschap nodig is.
Is een bekende interlineair die op internet is te vinden en waarbij de grondtekst gekoppeld is aan een of meerdere bestaande vertalingen, zoals de King James Version. Verder zijn er koppelingen met diverse lexica die vanwege de ouderdom in het publieke domein zijn.
Deze is alleen beschikbaar in het Engels.
In de Studiebijbel van het Centrum voor Bijbelonderzoek is ook een interlineair opgenomen, waarbij het Griekse gedeelte is gekoppeld aan hun eigen woordenboek. Verder is deze interlineair een integraal onderdeel van hun commentaar, waar een verdere onderbouwing van hun vertaalbeslissingen zijn uitgewerkt. Zowel de interlineair als het commentaar is door tientallen deskundigen gecontroleerd en is daarmee een van de weinige moderne (Nederlandse) interlineairs die ook betrouwbaar is.
Deze versie is zowel in druk als via internet (betaalt) te gebruiken en is volledig in het Nederlands.
Is gebaseerd op een vertaling van A. E. Knoch, echter komt regelmatig niet overeen met de grondbetekenis van een woord waardoor, ondanks dat deze concordant aandoet, meer een parafrase lijkt dan een echte vertaling is. Kijken we naar de vertaalprincipes, dan blijkt dat aan ieder Hebreeuws/Grieks woord maar 1 betekenis wordt toegekend (waarbij men aan het feit voorbijgaat dat een woord vaak meerdere betekenissen kan hebben). Bij moeilijke woorden is dan niet gekeken hoe anderen het interpreteerden, maar zoals de zoon van Knoch verteld: I remember one of his methods. He would, in the evening, assemble all the pertinent facts pertaining to the problem with which he was occupied, but make no effort at a solution. During the night, he would pray and think about the problem. Often, when he awoke in the morning, the solution was quite clear! You may draw your own conclusions, but I personally feel that the Lord was leading in these instances, in order that His Word might be available to His people with some of the inconsistencies of translation, which throw it into disrepute among those who desire its downfall, eliminated (Website Concordant). Daar we verder weten dat Knoch geen enkele formele studie in Griekse-, Hebreeuwse- of Engelse letteren heeft gevolgd, klinkt dit meer als "goddelijke interventie" (of dwaling) dan dat hier een wetenschapper aan het werk is (Rudy Brinkman, Kurt Knoch). Oa. אֵל El, wordt door Knoch consequent met Al, de Onderschikker (A.E. Knoch, de Goddelijke Naam en Titels, p. 2), vertaald, terwijl de meest geaccepteerde betekenis "macht", "sterkte", "held" is (Gesenius, Broers). Dat regelmatig sprake is van kennisgebrek blijkt dat hij de Masoreten als niet ter zake kundig acht (A.E. Knoch, de Goddelijke Naam en Titels, p. 4) ondanks het feit dat het Hebreeuws hun moedertaal was. Ook Hebreeuwse en Griekse woorden die met eeuwigheid te maken hebben worden consequent veranderd in "eon", een tekst zoals Luk. 1:33 "En Hij zal over het huis Jakobs Koning zijn in der eeuwigheid, en Zijns Koninkrijks zal geen einde zijn" wordt door hem vertaalt als "En Hij zal koning zijn over het huis van Jakob tot in de aionen en van Zijn °koninkrijk zal geen einde zijn."" met als commentaar "De heerschappij van Christus is voor de aionen, een lange maar beperkte periode. ... zodat het koninkrijk zelf eindeloos is" (Schriftwoord, Luk. 1), dus Christus regeert maar tijdelijk, terwijl het koninkrijk zonder koning of burgers blijft bestaan (Charles F. Baker, A Dispensational Theology, p. 622). Uit de context, maar ook nog eens bevestigt in ieder woordenboek, blijkt dat het hier gebruikte woord αιωνας G165 (mv.) "zonder einde, voor altijd" betekent.
Het kennisgebrek van Knoch blijkt ook uit het feit dat hij zich niet aan de grammaticale regels houdt, bv. in Luk. 2:42 wordt εγενετο (2aor mp ind 3de pers. enk. "was geworden") vertaald met "werd". Een criticus zei dan ook over deze vertaling "It is regrettable that the immense effort and expense invested here could not have been directed to projects which would be of more import to the world of biblical studies. The whole program is based upon a misapprehension of the nature and function of translation" (J.A. Walther, "Review of Concordant Version. The Sacred Scriptures by E. Knoch [untitled]" in Journal of Biblical Literature, Vol. 77, No. 2 (Jun., 1958), p. 183).
Sinds kort is naast een Engelse versie ook een Nederlandse versie aanwezig (online op Schriftwoord). Daar de ISA vertaling niet is geverifieerd door deskundigen, komt deze vertaling onbetrouwbaar over.
De Apostolic Bible Polyglot (ABP), oorspronkelijk gepubliceerd in 2003, is een Bijbelvertaling door Charles VanderPool. De ABP is een Engelse vertaling met een Griekse interlineair en is gekoppeld aan een concordantie. De gebruikte codering is een aangepaste versie van Strong's concordantie (AB-Strong), daar deze laatste voor het Griekse deel alleen het Nieuwe Testament gebruikt.
Aangemaakt 4 januari 2016, laatst bijgewerkt 6 april 2022
     |
Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!