Eufraat (rivier)
Εὐφράτης G2166 "Eufraat", פְּרָת H6578 "Eufraat, Euphrates",

Zie ook: Beeldbank, Rivieren,

Eufraat (Hebreeuws פְּרָת H6578, Grieks Εὐφράτης G2166), één van de grote rivieren die door het gebied Sinear stroomt. In het boek Openbaring wordt vermeld dat deze rivier in het einde van de tijden droog zal komen te liggen.

Inhoud

Bijbel

Oude Testament

De allereerste keer dat de rivier de Eufraat wordt genoemd is als een van de rivieren van het paradijs (Gen. 2:14). Gezien het feit dat na de zondvloed de aarde er totaal anders uitzag mag men niet stellen dat dit de hedendaagse rivier de Eufraat is.

Daarnaast wordt de Eufraat meermalen genoemd als de grote rivier die door het land van de Assyriërs (2 Kon. 23:29) en Babyloniërs (2 Kon. 24:7; Ps. 137:1; Jer. 46:2) stroomt.

Nieuwe Testament

In het Nieuwe Testament wordt deze rivier genoemd in Opb. 9:14 en 16:12. Deze laatste tekst heeft bij veel "eindtijd-specialisten" geleid tot de meest doldwaze speculaties. Zo zijn er die deze tekst verbinden met de huidige waterproblemen in het Midden-Oosten. Door het vele gebruik van het water in Turkije, Syrië en Irak is de rivier bijna volledig uitgedroogd ter hoogte van Babylon. Ieder land probeert zoveel mogelijk van het kostbare water zelf te houden door het bouwen van grote dammen en Irak die aan het einde van de rivier Eufraat ligt krijgt zodoende het minste water.

Anderen, zoals Swede, denken dat deze tekst een verwijzing is naar de val van Babylon in 539 v.C. door de binnentrekkende legers van Cyrus. Deze strateeg was namelijk op het idee gekomen om zijn legers op te stellen bij die plekken waar de rivier de stad naar binnenstroomde en er weer uitstroomde. Vervolgens liet hij een gracht graven, zodat het water naar een moeras in de buurt stroomde, het peil van het water ging omlaag en de Perzische soldaten konden vervolgens ongestoord naar binnen lopen (Herodotos i. 191). Voor hen die deze geschiedenis in de Bijbel willen nalezen zie Daniël 5 (cf. Jer. 51:31).

Nu is het zo dat in het Oude Testament de machtige daden van God vaak worden geassocieerd met het opdrogen van de wateren, voorbeelden zijn de Rode Zee (Ex. 14:21) en de Jordaan (Joz. 3:16), ook in profetieën zien we dit fenomeen terug (Jes. 11:15; Jer. 51:36; Zach. 10:11). In deze rij past deze Nieuwtestamentische profetie perfect. Temeer omdat we iets verder lezen dat voor Babylon wordt vernietigd er scheepvaart zal zijn (Opb. 18:17) en wat tot heden nog niet het geval is. Hoewel ook hier we voorzichtig moeten zijn omdat de genoemde beschrijving doet denken aan Pompeii de havenstad was van het oude Rome.


Aangemaakt 23 september 2017


Koop nu