Maqqef

Zie ook: Hebreeuws,

De maqqef (Hebreeuws מַקֵּף‬)x־‬⟩ is het Hebreeuwse verbindingsteken tussen twee woorden.

Inhoud

Grammaticaal

In het Hebreeuws wordt een maqqef gebruikt om twee of meer woorden tot een accenteenheid te verbinden, bv. אֶל־דָּוִד "tot David" (1 Sam. 17:37), כָּל־אָדָ֫ם‎ "iedere man" of אֶת־כָּל־עֵ֫שֶׂב‎ "al het groene gewas" (Gen. 1:29). Het staat vooral na eenlettergrepige voorzetsels, zoals אֶל־‎ tot, עַד־‎ totdat, עַל־op, עִם־‎ met, אַל־‎ niet, אִם־‎ als, indien, מִן־‎ van, פֶּן־‎ opdat niet, die op deze manier proclitisch met het volgende woord verbonden zijn (Gesenius, § 16ab; J.P. Lettinga, § 7a). Wanneer in een zin twee lettergrepen met een hoofdklemtoon samentreffen, kunnen beide woorden door een maqqef tot een accenteenheid verbonden worden. Het eerste woord verliest daarbij zijn hoofdklemtoon, bv. וַֽיְהִי־בֹ֖קֶר "(en) het werd morgen" (Gen. 1:5) (J.P. Lettinga, § 10f).


Koop nu

Commentaar

Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!