Aantekeningen bij de Bijbel
Vragen, overdenkingen en achtergronden over de Bijbel,
welke resulteren in allerlei aantekeningen.
welke resulteren in allerlei aantekeningen.
Christenzionisme, ook wel christelijk zionisme genoemd, is een stroming waarvan de aanhangers geloven dat de terugkeer van de Joden naar het Heilige Land en de oprichting van de staat Israël in 1948, in volledige overeenstemming is met Bijbelse profetie. De term kwam halverwege de 20ste eeuw in zwang en is een christelijke variant op het zionisme.
Net als het zionisme ziet het christenzionisme de landbelofte (Gen. 13:15; 15:18; 24:7; Ex. 32:13; Deut. 1:8, 34:4). als een belangrijk punt en zien de oprichting van de staat Israël als een soort (eerste) vervulling hiervan.
Als argument van hun liefde voor Israël en de reden om het Joodse volk zegenen wordt meestal gebaseerd op teksten als "En Ik zal zegenen, die u zegenen, en die u beschimpen vervloeken en moge gezegend worden in u alle geslachten van de aarde." (Gen. 12:3) en "Bid om de vrede van Jeruzalem; goed moet het hun gaan, die u liefhebben." (Ps. 122:6).
Een van de eerste verwijzingen naar christelijk zionisme vinden we in de Geneva Bijbel (1560) waar in voetnoten bij de Brief aan de Romeinen staat dat Joden in de eindtijd tot het christelijk geloof zullen komen en naar het Heilige Land zullen trekken.
We zien dan ook dat met name bij piëtistische protestanten uit de zeventiende eeuw en sommige groepen Engelse puriteinen uit de achttiende eeuw dit gedachtegoed terug. De beweging verspreidde zich vanuit Engeland naar het Europese vasteland en de Verenigde Staten. Deze christenen wilden dat hun regeringen de Joden zouden stimuleren en helpen terug te keren naar het Heilige Land wat toen nog onderdeel van het Ottomaanse Rijk was. Een belangrijke groepering was de Vergadering van Gelovigen van de Ier John Nelson Darby (1800-1882), wiens preken en publicaties de leer door Europa en de VS hielpen verspreiden.
Toen aan het einde van de 19de eeuw het (seculiere) zionisme steeds krachtiger werd, kreeg die onmiddellijk steun van de aanhangers van het christelijk zionisme.
Na de oprichting van de staat Israël in 1948 nam het christelijk zionisme een hoge vlucht. Veel christenen zagen in de oprichting de vervulling van profetieën en gaven daarom hun steun aan de jonge staat.
Christelijke groeperingen die kritiek hebben op het christenzionisme zijn veelal die een bepaalde vorm van de Vervangingstheologie aanhangen en waarbij ze stellen dat zij het Israël zijn geworden. Zo zien we John Stott stellen dat "true Israel today is neither Jews nor Israelis, but believers in the Messiah, even if they are gentiles", waarbij hij Romeinen 2:28-29 als volgt interpreteert "It is an amazing statement that Paul makes. 'He is not a real Jew who is one outwardly by descent from Jacob. Nor is true circumcision something external and physical. He is a Jew who is one inwardly, that is by faith in Jesus. And real circumcision is a matter of the heart, spiritual and not literal.'" (John Stott: The Place of Israel).
Vaak is deze vervangingstheologie in combinatie met een pro-Palestijns standpunt, zoals zichtbaar bij een beweging als Kairos Palestina. De reeds genoemde John Stott acht de Bijbelse landbelofte van minder belang dan de hedendaagse politieke kant "The risk of ignoring the justice of the Palestinians’ cause is on the one hand, and on the other is the risk of encouraging further Jewish expansionism since the land promised to Abraham in the Old Testament included territory that belongs today to Jordan and to Lebanon and to Syria. So beware of what you are saying if you think all that belongs to the Jews forever." (John Stott: The Place of Israel).
Ook is er regelmatig kritiek van Joodse zijde vanuit de terechte angst voor de zendingsdrang van het Christendom en welke is gebaseerd op ervaringen uit zowel het verleden als heden.
Aangemaakt 22 mei 2021
     |
Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!