Literatuur
Bijbelteksten

Christian D. Ginsburg

Christian David Ginsburg (25 december 1831 – 7 maart 1914), was een Hebraïcus en Bijbelgeleerde die in Engeland de belangrijkste autoriteit was op het gebied van de Masorah. Hij was een Messiasbelijdende Jood.

Levensbeschrijving

David Ginsburg, werd op 25 december 1831 in Warschau geboren in een Joodse familie (Nb. de geboortedatum is niet geheel zeker, andere bronnen geven andere datums). Op vijftienjarige leeftijd bekeerde hij zich tot het christendom (Bow Parks Weekly News, 14 maart 1914) en ging niet veel later in 1846 naar Liverpool in Engeland. Bij zijn bekering naam Ginsburg de naam Christian aan. In Liverpool werkte hij als zendeling onder de Joden (tot 1863) bij London Society's Mission to the Jews. In 1866 was hij betrokken bij de oprichting van het Hebrew Christian Alliance of Great Britain (Richard Harvey, 22 mei 2015).

Ginsburg is tweemaal getrouwd. De eerste keer in 1858 met Margaret Ryley Crosfield, welke in 1867 stierf. Daarna met Emilie Hausburg. Hij kreeg één zoon en vier dochters (The Times, 9 maart 1914).

Wetenschappelijke carrière

Ginsburg maakte naam als Bijbelwetenschapper en publiceerde vertalingen met commentaren op het Hooglied van Salomo, Prediker en Leviticus. Hij gaf Jacob ben Chajim's inleiding tot de Rabbijnse Bijbel (voor het eerst gedrukt in 1524-1525) met een Engelse vertaling (1867) opnieuw uit; redigeerde de Masorah, zonder de Bijbelse tekst (4 delen, 1800-1886); en schreef Introduction to the Massoretico-Critical Edition of the Hebrew Bible (1897), die diende als inleiding tot zijn kritische editie van de tekst van de Hebreeuwse Bijbel volgens de Masoretische traditie (1894; Aangegeven bij onze tekstkritische notities als MT^Ginsburg).

Hij maakte de vertaling van Isaac Edward Salkinson's (ca. 1820-1883) Nieuwe Testament in het Hebreeuws af. In de 20^ste eeuw werden enige revisies doorgevoerd in de Salkinson-Ginsburg-editie op basis van de Textus Receptus door dr. Eric S. Gabe. Om een goed inzicht te verkrijgen in de wijzigingen, werd een onderzoeksproject opgestart onder leiding van Prof. dr. Pieter A. Siebesma welke heeft geleid tot duizenden verbeteringen en herzieningen van de Hebreeuwse tekst, en is sinds 2012 in gebruik (Israel and the Bible, The History of the Salkinson-Ginsburg Translation).

Daarnaast identificeerde hij de Shapira-rol als een vervalsing (Rabbi Fred N. Reiner, BLJ Vol. 21.1; I. Dershowitz, p. 1-33).

Bibliografie

• The Massorah; Compiled from Manuscripts; BAND I, London/Vienna, Brög, 1880;
• The Massorah; Compiled from Manuscripts; BAND II, London/Vienna, Brög, 1880;
• The Massorah; Compiled from Manuscripts; BAND III, London/Vienna, Brög, 1880;
• The Massorah; Translated into English; With a critical and exegetical commentary; BAND IV, London/Vienna, Brög, 1897–1905;
• Jacob Ben Chajim Ibn Adonijah's Introduction to the Rabbinic Bible, London, 1867;
• The Massoreth Ha-Massoreth of Elias Levita, being an exposition of the Massoretic notes on the Hebrew Bible, or the ancient critical apparatus of the Old Testament in Hebrew, with an English translation, and critical and explanatory notes, London, Longmans, 1867;
• Song of Songs, 1857;
• Ḥamishah Ḥumshe Torah, London 1908;
• Salkinson-Ginsburg Hebrew New Testament.

Aangemaakt 20 december 2021

Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!